Uçhisar Sağlık Ocağı’nda 80’li yıllarda bir yıl kadar birlikte çalıştığımız merhum Taybe Kızı’nın Burhan (Taşdelen) Abi askerliğini Kore’de yapmış bir gazimiz olup aynı zamanda usta bir ahçı idi. Zaman zaman yaptığı melemenlerin tadı hâlâ damağımdadır. Rahmetli askerlikte de bölüğün ahçısı imiş. Bir gün Amerikalı komşu bölüğün komutanı, Burhan Abi’nin bölük komutanına ziyarete gelecek olmuş. Gerisini kendisinden dinleyelim:
Bölük komutanı beni çağırdı ve “Burhan! Komşumuz Amerikan bölüğünün komutanı yarın akşam ziyaretimize gelecek! Bize mahsus bir yemek yapacaksın! Göreyim seni, beni misafirime mahcup etme!” dedi. “Başüstüne komutanım, inşallah yüzünüzü kara çıkarmayacağım! dedim. Amerikalı komutan geldi, bizim komutanla sohbete başladılar. Ben de o sırada çadırın kenarında ateşi yaktım ve mantı suyunu üstüne koydum. Bir tavada da bol salçalı ve kıymalı bir yüz (sos) hazırladım. Kaynayan suya mantıyı bıraktım, iyice haşlanınca tencerenin kapağını ters çevirip suyunu süzmeye başladım. O şartlarda süzgeç ne gezer! İyice süzülsün, içinde fazla su kalmasın derken, kapağın elimden kaymasıyla hamurun toprağa bulanması bir oldu! İçerde komutanlar yemek bekliyor, yapacak bir şey yok! Çamurun içinden topladığım hamuru yıkayabildiğim kadar yıkadım, yoğurdunu kattım, üzerine de hazırladığım yüzle güzel bir Türkiye haritası yaptım. Komutanlara servisi yaptık ama ben korkudan tir tir titriyorum! Ya birinin dişine bir taş değerse! Yemekten sonra komutanlar birer de kahve istediler. Kahveyi götürdüğümde baktım ki neşeleri yerinde, korkum azaldı! Amerikalı komutan gittikten sonra bizim yüzbaşı beni çağırdı: “Lan gavur oğlu gavur! Nasıl bir mantı yapmışsın, neredeyse parmaklarımızı yiyecektik oğlum! Ellerine sağlık, beni mahcup etmedin, teşekkür ederim” dedi. “Afiyet olsun komutanım, her zaman emrinizdeyim” deyip kuş gibi hafiflemiş olarak makamdan çıktım.
Bu vesile ile değerli Burhan Abimize Yüce Mevla’dan vasî rahmet diliyorum, mekanı Cennet olsun!
Prof. Dr. Mustafa Şenol 