Doğrucu Ahmet Ağa!

Vakti zamanında bir şehre yeni bir Kadı Efendi tayin edilmiş. Şehrin diğer memurları ve eşrafı yeni kadıyı ziyaret edip tanışmışlar ve “hayırlı olsun, adaletli hükümlere vesile olsun inşallah” dileklerini iletmişler. Bu türden ziyaretlerin birisinde, sohbet dönmüş dolaşmış ve adaletin tecelli etmesinde; yalancı şahitliğin zararları ve doğru sözlülüğün ne kadar önemli olduğu noktasına ulaşmış. Eşraftan birisi; “Değerli Kadı Efendi, öyle olmasına öyle de, bizim Doğrucu Ahmet Ağa isimli bir komşumuz var, her söylediği doğrudur amma kendisini ben de dahil kimse sevmez” demiş. Kadı Efendi şaşırmış; “Doğru sözlü bir kişi neden sevilmesin, çağıralım şu Ahmet Ağayı da işin aslını bir anlayalım” demiş.Davet üzerine Kadı Efendi’nin makamına gelen Ahmet Efendi, içeri girip Kadı Efendi’yle göz göze gelince tok bir sesle; “Selamün aleyküm Kör Kadı” diyerek selam vermiş! Sağ gözü hafif şehla olan Kadı Efendi içinden; “Şimdi anlaşıldı milletin bu herifi niye sevmediği. Doğru söylemenin de bir yolu-yordamı var bilader!” diye söylenmiş.Demek ki neymiş; “Söylediğin zaman doğru söyle amma her doğru da her yerde söylenmez”. Diğer bir deyişle de; “Vusulsüzlük usulsüzlüktendir”.