Değerli Ağabeyim Dr. Atilla Özcan’dan naklen:
Dağ köylerinden iki arkadaş, Elbistan Pazarı’ndan alışveriş yapmak ve nüfus dairesindeki işlerini halletmek üzere Elbistan’a inmişler. Pazarda gezerlerken, yolları bir köşker (kundura tamircisi)’in önüne uğramış. Köşker, dükkanının önünde bir kürsü (kısa boylu ahşap tabure)’ye oturmuş, elindeki kunduraya pençe vurmaya uğraşıyor.
Köşkerin sağ tarafında, yerde bulunan orta boy leğendeki koyu renkli su bizimkilerin dikkatini çekmiş. Köşkerin tepesine dikilmişler ve “Emmi, bu su ney?” demişler. Köşker başını kaldırmadan; “Pekmez” demiş. “Bir tadına bakabilir miyiz, beğenirsek biraz alırız” demişler. Köşker; “Tabii yiğenlerim, istediğiniz kadar içebilirsiniz” demiş. Bizimkiler kösele suyunu tepelerine dikip epey bir içmişler. Yüzleri buruşuk bir vaziyette: “Emmi, sen de bizi iyice kara cahil yerine koydun, içmesine içtik amma anlamadık sanma, pekmezin ekşimiş! Bunu alan malan olmaz, iyisi mi sen bunu buradan kaldır” demişler!
Prof. Dr. Mustafa Şenol 